Werken voor Provincie Zeeland

In 2020 kwamen we voor een grote uitdaging te staan: verbonden blijven en veilig samenwerken tijdens de coronapandemie. Als organisatie zijn we snel omgeschakeld naar een digitale werkwijze om te kunnen blijven werken aan onze maatschappelijke opgaves, ongeacht waar onze werkplek is. De afdeling Informatisering & Automatisering zorgde voor digitale toepassingen om online te kunnen vergaderen. We zorgden voor de nodige materiele ondersteuning en digitale tools om vanuit huis te kunnen werken. En zorgden ervoor dat diegene die niet thuis kunnen werken veilig aan de slag kunnen in onze gebouwen.

Vanuit zes afdelingen, vijf opgaven, zes programma’s en zes grote projecten gaven medewerkers in 2020 invulling aan onze wettelijke taken en maatschappelijke vraagstukken. Voor veel medewerkers die werkzaam zijn in de opgaven, programma’s en projecten betekent dat zij flexibel worden ingezet vanuit poules met een eigen HR-leidinggevende. Onze organisatie kent op dit moment vier poules. De inhoudelijke ambities van de flexibele teams passen zich aan op wat de samenleving vraagt. Zo zijn er altijd actuele thema’s die directe aandacht en actie van de Provincie vragen.

Door opgavegericht te werken kunnen we met flexibele teams sneller inspelen op maatschappelijke vraagstukken. Een actueel vraagstuk in 2020 was de stikstofproblematiek. Een te veel aan stikstof is slecht voor de natuur. Rijksoverheid en provincies werken daarom samen om de stikstofuitstoot te verminderen. In 2020 is de nieuwe opgave Stikstof van start gegaan. De medewerkers werken met duidelijke resultaatopdrachten. Dit vraagt van hen flexibiliteit, maar biedt ook kansen voor ontwikkeling en groei. Door een ruim scholingsaanbod willen we onze medewerkers stimuleren hun talent optimaal in te zetten. Lees in dit jaarverslag meer over hoe Martijn Bierman werkt aan de opgave ‘Slimme Mobiliteit’.

Naast de strategische opgaven en programma’s werken we aan het realiseren van grote projecten met een lange looptijd. Denk bijvoorbeeld aan Waterdunen, waarbij kustversterking, natuur en recreatie hand in hand gaan. Of het Zeeuws Deltaplan Zoet Water waar we streven naar een balans tussen vraag en aanbod van zoet water om Zeeland in 2050 weerbaar te maken tegen watertekorten.

Een ander groot project is de compensatie Marinierskazerne. In februari 2020 werd definitief bevestigd dat de Marinierskazerne niet naar Vlissingen zou komen. In opdracht van het kabinet, de Provincie Zeeland, de gemeente Vlissingen en het waterschap Scheldestromen, ging Bernard Wientjes aan de slag als speciaal adviseur in Zeeland. Een compensatiepakket werd vastgesteld. Zo komt er een Delta Kenniscentrum in Vlissingen, een grootschalig justitieel complex met daarin een strategisch kenniscentrum tegen ondermijnende criminaliteit, een snellere treinverbinding tussen Zeeland en de Randstad, een huisartsenopleiding en een regionaal gezondheidscentrum. Nieuwe kansen die ongeveer 1000 lokale banen op gaan leveren.

Als Provincie streven we naar een energieke en verbonden Zeeuwse samenleving. Een provincie waar het fijn wonen, werken en leven is. Dit vraagt ook om een optimale bereikbaarheid. We onderhouden de provinciale infrastructuur, bestaande uit ruim 400 km wegen en fietspaden, het kanaal door Walcheren en alle bijbehorende infrastructuur. We zetten ons in voor onderhoud van de wegen, goede doorstroming van het verkeer en veilige verkeerssituaties. In 2020 hebben we de Visie op de Buitendienst vastgesteld. Belangrijk onderdeel van de visie is dat we investeren in opleiding, doorgroeimogelijkheden en taakverbreding van onze medewerkers. In de opgave Slimme Mobiliteit denken we na over de toekomst van de mobiliteit in Zeeland. In dit programma doen we ervaring op met nieuwe oplossingen voor schoon en slim vervoer. Denk bijvoorbeeld aan het gebruik van deelsystemen voor auto en fiets en de ontwikkeling van een mobiliteitshub waar je kunt parkeren, je auto kunt opladen en waar je bijvoorbeeld een deelfiets kunt lenen.

Arno Francke startte in 1988 als Kantonnier en door de variatie in zijn werk is geen enkele dag hetzelfde. “Ik werk vanuit steunpunt Serooskerke, maar ik ben verantwoordelijk voor een rayon. Dat is een regio/gebied binnen Zeeland waar ik verantwoordelijk ben voor toezicht en weginspectie. Tijdens mijn ronde bekijk ik de staat van de weg, kijk ik de verkeersborden tot de verlichting na en ga ik na of de beplanting en bomen rondom de weg niet hinderlijk zijn. Indien nodig onderneem ik actie. Zo garandeer ik de veiligheid op de weg.”

Het werk van een Kantonnier is door de jaren heen erg veranderd: vroeger rooiden ze zelf de bomen en herbestraten ze grote stukken fietspaden. Nu houden kantonniers toezicht op de werkzaamheden en zijn ze zichtbaar aanwezig op de wegen in hun gele pick-ups met blauwe belijning.

Naast onze inspectierondes reageren we ook op oproepen en zijn we een onmisbare schakel als er een ongeval op de weg gebeurd.” Arno is meestal snel ter plaatste en zorgt voor een goede verkeers-doorstroming. “Goede communicatie is de sleutel, dus met de DRIP (Dynamisch Regel InformatiePaneel) op mijn pick-up informeer ik weggebruikers via een boodschap op het scherm dat er iets aan de hand is”. De voorbije 20 jaar was Arno ook gladheids-coördinator: “In overleg met een collega van Rijkswaterstaat beslissen we of er zout gestrooid moet worden en wanneer een actie plaats moet vinden. Gemiddeld doet een strooimachine er twee uur over om de weg toegankelijk te maken.” Arno wil ook anderen de kans geven om zich te ontwikkelen als coördinator, dus gaf hij het stokje door aan een collega.

Elk seizoen brengt een andere uitdaging met zich mee. “In het voorjaar hou je vaak toezicht als de aannemer de bermen maait. Tijdens de zomer hou je het vakantieverkeer bij, terwijl de herfst garant staat voor modder en nattigheid. Tijdens het gladheidsseizoen ben je druk in de weer met strooien. Het mooiste aan deze baan is dat hij zich nooit verveeld.

Arno: “Je weet ’s morgens niet wat er die dag jou te wachten staat”. 

Jaap de Meester werkt sinds begin 2020 als Rayonmedewerker en legt naast het technisch aspect, ook de aandacht op de mensen zelf. “Als rayonmedewerker ben ik net als de kantonniers verantwoordelijk voor een eigen gebied. In mijn geval is dat van Walcheren tot aan de grens met Brabant, exclusief Noord-Beveland.”

Jaap is de schakel tussen de kantonniers in zijn regio en het kantoor. Hij zorgt voor afstemming met aannemers over klein onder- houd tot het bijbestellen van verkeersborden. “Denk daarbij aan maaiwerkzaamheden, snoeien van takken langs de weg of vlak- frezen van fietspaden.” Daarnaast beoordeelt hij voordat er weg- werkzaamheden plaatsvinden of de omleidingsroutes goed zijn.

Als er een incident gebeurt op de weg staat Jaap nauw in contact met de aanwezige kantonnier. Dat tijdens en na het voorval. “Wat ook belangrijk voor mij is, is het contact met de kantonnier na een ernstig incident. Je gaat niet enkel technisch evalueren hoe alles verlopen is, de menselijke kant telt ook. Dan ga je samen in gesprek over wat er gebeurd is en hoe zij dit ervaren hebben. De aandacht hiervoor is onmisbaar.”

Jaap startte in januari en werkte zich vanaf maart verder thuis in: “Ik heb gelukkig ervaren collega’s om mij heen die grotendeels via online overleg kennis hebben gedeeld. Zo weet ik nu waar de weg iets lager ligt en wat de staat is van het asfalt. Kaarten zoek ik op in de digitale omgeving en ik bezoek ook onze steunpunten. Altijd volgens de geldende maatregelen.”

“In deze baan vind ik het fijn om de impact van mijn werk te zien in de regio waarvoor ik verantwoordelijk ben en voel. Ik ga zelf gemotiveerd aan de slag en ik hoop dat dit afstraalt op anderen."

Jaap: "Mijn dag is pas geslaagd als ik merk dat anderen plezier hebben in hun werk en dat alles loopt zoals het zou moeten.” 

Martijn Bierman werkt mee aan de Slimme Mobiliteit van morgen. In 2011 begon Martijn als medewerker beleidsondersteuning infrastructuur / infrabeheer. “Ik ging aan de slag met monitoren van de wegen op basis daarvan kon de Provincie beter sturen op het onderhoud. Je kunt daarbij denken aan bijvoorbeeld de levensduur van het wegdek, de lichtmasten en de borden.” Later ging hij meer de verkeersmanagement richting op. “In die functie kijk je naar de doorstroom van het verkeer. Zeeland is een hele bijzondere regio, het gaat om een eilandenstructuur met relatief veel grote afstanden met maar één of twee oeververbindingen. Dus bij een verkeersongeluk of bij wegwerkzaamheden moet je soms verkeer een flink stuk omleiden.”

Martijn verduidelijkt met een voorbeeld: “Meestal is het een weg- gebruiker die iets ziet gebeuren, bijvoorbeeld een ongeluk op de Zeelandbrug. Via de politie komt dat bij de verkeerscentrale in Helmond terecht, die de dichtstbijzijnde kantonnier van de Provincie aanstuurt. Vervolgens komt de kantonnier ter plaatse bij het ongeluk en probeert de weg zo snel mogelijk veilig en weer vrij te maken. De kantonnier bepaalt ook samen met de verkeerscentrale of een eventuele omleiding voor het verkeer op dat moment nodig is. Deze omleiding gaat mogelijk over wegen van de gemeente of Rijkswaterstaat die daarmee tijdelijk drukker worden. De verkeerscentrale geeft de omleiding vervolgens ook door aan verschillende apps, navigatiesystemen en de radio.

Ook moet er overlegd worden met andere overheden waar een mogelijke omleidingsroute doorheen gaat. Daar moet goed over nagedacht zijn, want het is niet de bedoeling dat er eind van de middag honderden auto’s langs bijvoorbeeld een school geleid worden. Daarvoor zijn dan weer gesprekken nodig met de marktpartijen die de navigatie apps maken.”

Op dit moment is Martijn bezig met de toekomt van Zeeland. Hij werkt sinds de zomer van 2020 aan de opgave Slimme Mobiliteit als adviseur krachtenbundeling Smart Mobility. Daarbij verbindt hij landelijke ontwikkelingen en beleid aan dat wat regionaal speelt op het gebied van slimme mobiliteit. Eén van de onderwerpen waar Martijn mee bezig is, is de Data top 15. “We willen in 2023 ‘Een data top 15’ hebben met zo actueel, correct en compleet mogelijke data. Dan kun je denken aan beschikbare parkeerplaatsen in een dorp of stad, wegwerkzaamheden die zorgen voor een wegafsluiting, duidelijke verkeersinformatie bij de verschillende evenementen in de provincie, duidelijke omleidingsroutes na incidenten, de actuele maximale snelheid, maar zeker ook informatie voor de fietsers.” Op basis van al die informatie kan een navigatieprogramma of een app de reiziger optimaal informeren. Om dit goed in kaart te brengen moet de Provincie goed samenwerken met andere organisaties, zoals gemeenten, Waterschap Scheldestromen, Rijkswaterstaat en andere provincies en marktpartijen zoals Waze en Flitsmeister.

Door deze data kunnen we de service voor onze inwoners en bezoekers verbeteren. En daardoor kan de Provincie ook het onderhoud beter inplannen en afstemmen op basis van die nieuwe data. Daarbij komt dat we in de toekomst meer elektrisch rijden, meer gebruik maken van deelvervoer en waarschijnlijk meer zelfrijdende voertuigen hebben. Ook daar kan data helpen om nieuwe innovaties goed van de grond te krijgen.

“Als ambtenaar kan ik echt het verschil maken, want de overheden maken de beslissingen. Je bent bezig met de toekomst voor Zeeland, de mensen van Zeeland. Je krijgt als ambtenaar alle kansen om je te ontwikkelen en je te verdiepen in een onderwerp.” 

Martijn: "Als ambtenaar kan ik echt het verschil maken."